Hier sta ik dan, heel alleen, zonder u aan mijn zijde.
Nooit gedacht dat je ons zo vroeg zou verlaten…
Je bent door het leven gegaan met een lach en een traan,
maar waarom moest je nu al van ons heengaan?
Je was toch zo speciaal, je glimlach, je warmte die je met iedereen deelde…
Waarom heb je dit ook niet met je verdriet gedaan?
Je kon zo genieten van het leven, de knuffels van Bud en Choco,
je weekendjes aan de boot, je etentjes, je glaasje champagne,
je uitstapjes met onze kleine kapoentjes…
Maar je kon soms toch ook zo verdrietig zijn.
Je hebt in je leven zoveel gegeven en er nooit iets voor terugverwacht.
Je begon eindelijk een echt leven op te bouwen, je appartementje waar je zo fier op was, je vrienden die je eindelijk terug gevonden had, je werk dat je graag deed…
Je had nog zoveel plannen op deze wereld, waarom heb je die niet meer mogen uitvoeren?
Waarom mag je niet meer genieten van al die dingen die nog moeten komen?
Geen enkele dag zal nog dezelfde zijn zonder dat jij erdoor huppelt.
Geen enkele dag zullen we nog zo kunnen lachen met je zotte kuren,
de herinneringen die we altijd ophaalden…
Waar je nu ook bent liefste Katrientje, liefste zus, liefste mieke, liefste moeschke,
we zullen je ontzettend missen, we zullen je nooit vergeten,
je hebt een stukje van ons hart meegenomen.
Ik hoop dat waar je ook bent, dat je gelukkig bent, dat je niet meer bang hoeft te zijn,
dat je niet alleen bent.
We zullen je getater missen, nu is er enkel nog een grote stilte…
Er waren nog zoveel dingen die we samen moesten beleven,
die zullen nooit meer hetzelfde zijn zonder jou.
Waar je ook bent liefste Katrientje, liefste zus, liefste mieke, liefste moeschke, rust maar zacht…
Je bent nu misschien wel ver weg van ons, maar ik weet dat je over ons zal waken en een stuk van ons hart gestolen hebt.
We zullen nooit kunnen begrijpen waarom dit is moeten gebeuren, waarom je nu al weg moest?
Maar toch moeten we een manier vinden om verder te gaan, zoals jij dit ook zou gewild hebben.
Hoe vaak het ook botste tussen ons, we konden niet zonder elkaar, daarom weet ik niet hoe ik nu verder moet.  Maar het moet…
Maak je maar geen zorgen, ik zal nu wel voor mama en papa zorgen!
Als er maar een manier bestond om de tijd te kunnen terugdraaien…  Maar die is er niet…
Ik hoop dat je ons nu kan zien en dat je tevreden bent over de laatste dingen die we voor je hebben kunnen doen, zoals sewes het liedje spelen waarvan je gezegd had dat je dat ooit, maar veel te vroeg op je begrafenis wou hebben.
Net zoals je wil van uitstrooiing op de zee.
We weten dat je nu ergens op ons wacht, ons ooit terug zal verwarmen met je liefde.
Tot ziens, liefste Katrientje, liefste zusje, liefste mieke, liefste moeschke, rust zacht nu…

Van je zus

Katrien, in onze herinnering ben je een vrolijk kind, altijd op de voorgrond.  Vaak glimlachend, vaak plezier makend.  Een toffe jonge vrouw later, altijd te vinden voor een feestje.
Enthousiast ook, over de dingen die je gedaan had en die voor je stonden.  Vol overgave vertelde je over je nieuwe appartementje.  Er moest nog een kader komen met de voetafdrukjes van de achterneefjes en nichtjes.
Je hield veel van de kinderen en de kinderen van jou.  Jullie deden alleen maar leuke dingen samen.  Samen naar het pretpark, naar de kermis, of gewoon een namiddagje spelen of erop uit.  De kinderen zullen je missen, het zal pas geleidelijk aan goed doordringen.
We zullen je allemaal missen.  We moeten je laten gaan, maar in ons hart zal je blijven.

Martha & Frank

Katrien was warm, lief, zorgzaam en oprecht met het hart op de juiste plaats.  Ze kon enorm genieten van de kleine dingen: een terrasje, een uitstapje met de kindjes of gewoon gaan schoppen.
Ze stond altijd klaar om te helpen waar ze kon en probeerde altijd het positieve naar voor te brengen ook als dat soms moeilijk was.
Wat we het meest zullen missen zijn haar mooie glimlach en hoe ze je soms plots vastpakte voor een knuffel gewoon omdat ze daar zin in had.  Hoe ze regelmatig binnensprong om een praatje te slaan.  Hoe ze urenlang kon doorgaan over van alles en nog wat en hoe ze telkens weer met evenveel smaak de anekdotes van Werchter en andere plezierige herinneringen opnieuw vertelde.
We zullen Katrien voor altijd in ons hart en in onze herinneringen blijven meedragen.

 Tante Jojan en Eli

Onze Katrien zo kunnen we haar wel noemen, zij was het kind van iedereen.  Katrien was een en al vreugde, een stralend kind, wist van het leven te genieten.  Een glas champagne, een etentje en reizen daar kon Katrien van genieten.  Wat haar zus Kristien betekende is niet te beschrijven, haar vader, moeder, grootouders, tantes, nonkels, neefjes, nichtjes en zeker hun kinderen.  Katrientje hield van iedereen.  En knuffel hier en knuffel daar, zeker voor haar.  Praten kon ze als geen ander, wist altijd iets te vertellen.  Groot of klein, overweg kon ze met iedereen, niets was haar teveel!
Die glimlach waar ze iedereen mee betoverde, haar liefde, levenslust, spontaniteit en nu grote stilte.
Katrientje, er zijn geen woorden voor in onze gedachten zal je zijn in ons hart zullen we je dragen, dag ons zonnekind, vergeten doen we je nooit…

Tante Pascal en Pierre

Katrien, je bent er niet meer, maar je mooie lach en grappige momenten zullen we missen.  De mooie momenten op de boot, de caravan en de familiefeestjes zullen we steeds bij ons dragen en koesteren alsof het gisteren was.
Als je even een moeilijk moment had kwam je dit steeds te boven door je positieve ingesteldheid en wilskracht.
Je was het zonnetje van ons en de kleine kapoenen, steeds vroeg je ernaar of kwam je langs om even dag te zeggen.

Edwin, Yolande en Senne

Vaarwel lieve meid, je was als een zus voor me.  Ik kon altijd op je rekenen, we hebben samen veel lol beleefd.  Maar nu je er niet meer bent heb je een stukje van mijn hart meegenomen.  Pieter heeft je niet zo goed gekend, maar we zullen je nooit meer vergeten.
Ik mis je

Bieke

Katrientje,
De laatste dagen flitsen alle mooi momenten die wij samen hebben gehad door onze gedachten.
Wat zullen wij je opgewektheid, je glimlach, je enthousiasme en vooral je knuffels missen.
Wat een plezier hebben wij steeds gehad als wij samen waren en wat keken wij uit naar deze mooie momenten.
Ons jaarlijks weekje vakantie en de weekendjes samen, waar wij toch steeds zo naar uitkeken, zullen nooit meer dezelfde zijn.
Wat zullen we je lach en je traan missen.  En plezier maken dat kon je.
Je kon ook zo van het leven genieten.  Je had altijd een vriendelijk woord over voor de mensen rondom je maar je kwam ook altijd uit voor je mening.
Je deelde al je vreugde in het leven altijd met heel je familie, waarom heb je dit niet gedaan met al je verdriet dat je is aangedaan?
Wat zullen we je glimlach, je opgewektheid, je getater missen.  In een goede bui konden we je niet stoppen.
Wat een spraakwater, waarom deed je dit niet als je verdriet had.
We zullen je missen maar steeds van je blijven houden.
Je was als een dochter voor ons.

Je tante Bianca en nonkeltje Rudy

Lieve Katrien,
Ik denk aan de momenten die ik met je heb gehad toen je nog dichtbij me was.
Als ik naar de hemel kijk en de wilken zo zie jagen denk ik met liefde terug aan jou.  Want jou lach zal me altijd bij blijven, jij was speciaal, je leefde om te geven, je verwachte niets terug, je wenste voor iedereen geluk, ookal ging het niet voor jou.
Ik weet, dit verdriet vervaagt, maar nu is het verdriet nog zo groot, om jouw plotselinge dood.
Ik kan het niet geloven.  Maar ik zal je altijd blijven herinneren, zoals je was, vooral je lach.
Nu wil ik je nog 1 ding zeggen: Rust zacht lieve meid…

Liesbeth

Katrien was een opgewekt en vrolijk meisje dat van het leven genoot, ze verwende zichzelf graag.  Feesten deed ze ook graag, ze ging graag uit, als ze erbij was, was de avond zowiezo geslaagd.
We hielden allemaal van Katrien.
En babbelde graag over vroeger en nu.
Ze was zo fier op haar nieuw appartementje en altijd aan het dromen hoe het later zou zijn.
Voor iedereen stond ze altijd klaar en wij stonden klaar voor haar.
Wij missen haar…

Kelly en Kevin

Dag roosje
in al je pracht
wat was je mooi en lief
en geurde je zacht
je beroerde menig mensenhart
veel storm en wind heb je doorstaan
kwam steeds recht onaangedaan
helaas
waar wind en regen je niet deerden
werd je geknakt, dit om geen reden
je helpen lag buiten onze macht
dag roosje lief
slaap zacht

make mieke

Waar je nu ook mag zijn, we weten het niet…
maar we hopen alvast dat je er gelukkig bent,
dat je je daar geen zorgen meer hoeft te maken of bang hoeft te zijn…
om niets of niemand.
Je bent zo plotseling uit ons leven gerukt…
Een onbeschrijfelijk gevoel…

Katrien, sommigen onder ons kennen je al van kindsbeen af,
maar de laatste 10 maanden leerden we je pas echt goed kennen.
we groeiden op die korte tijd allemaal uit tot goede, zelfs beste vrienden…
we gaan je missen mieke!
Al je gevatte opmerkingen, je grappige verhalen,
je weet wel van de hak op de tak, ‘t kastje naar de muur,
maar ook je luisterende oor, want je was er altijd om naar ons te luisteren.

Je ontelbare verhalen van wat je allemaal hebt meegemaakt,
maar vooral wat je nog wou meemaken.
Je zou op reis gaan, zomaar ergens heen…
Je wou nog heel de wereld zien…
nu vertrok je zo plots alleen,
maar niemand kan ons juist vertellen waar naartoe,
en dat doet pijn, veel pijn…

Je had nog zoveel plannen met je appartementje,
je hebt er amper van kunnen genieten…
Je had nu eindelijk wat plezier in je nieuwe job,
Je hebt er amper van kunnen genieten….
Je had nu eindelijk terug een vriendenkring waar je je thuis voelde,
Je hebt er amper van kunnen genieten…

We gaan je gezelschap missen,
vooral tijdens de weekends,
want je was wel altijd te vinden voor een leuk feestje
of gewoon gezellig samen te zijn, een leuke babbel, een fijn etentje…

Je kwam steeds op de proppen met een leuke gedachte of gek idee,
zoals met Pasen, toen je  chocolade eitjes bij had om te verstoppen in de tuin. 
Dit is maar één van de vele leuke ideeën die je altijd had,
en die van jou dat super kleine meisje uit de duizend maakte

Het ga je goed Katrientje,
We zullen je nooit vergeten en we komen mekaar zeker nog eens tegen… ergens… ooit…
Maar zeker en vast in ons hart…

Goodbye little girl…

Dieter, Tom & Kathy